Foto henk spaan

Teksten over Groenlinks

door Henk Spaan





Kan de partijraad iets doen? (oct 2012)

De partijraad van 6 october heeft de discussie over de oorzaken van de verkiezingsnederlaag uitgesteld en is van plan om die discussie op een extra vergadering alsnog te voeren, ik neem aan nog voor het eind van dit jaar.
De vraag is wat je daar wil bespreken en hoe. Moeten we gewoon die evaluatie maken, of moeten we praten over de nieuwe situatie sinds het aftreden van Jolande Sap en het partijbestuur.
Groenlinks moet allereerst een nieuw bestuur vinden en de raad van toezicht moet dat regelen. Liefst zo snel mogelijk en met zo min mogelijk procedures. De partijraad moet zich daar niet mee bemoeien. Zoek verstandige mensen die zich niet bij het minste of geringste laten opzij blazen. Laat het toeval een rol spelen want het is de vraag of groenlinks in de afgelopen jaren geselecteerd heeft op de goede mensen.
Dat interimbestuur krijgt als eerste taak het organiseren van een congres, maar het moet daarmee geen haast maken. Het bestuur moet goed nadenken over wat daar aan de orde moet komen en welke keuzes er zijn. Een haastig georganiseerd congres zal zeker een waardeloos congres zijn.

De onderzoekscommissie vind ik niet belangrijk. Wat er fout is gegaan kan ik gedeeltelijk zelf wel raden. De gesprekjes met Jakhals Erik in "de wereld draait door" van maandag waren onthullend: niemand had nog met Jolande Sap gepraat, niemand durfde iets gericht tot Jolande te zeggen, en niemand durfde te vertellen wat hij of zij over de gebeurtenissen in de afgelopen maanden heeft gevonden. Zo koud allemaal. Ofwel iedereen zweeg vrijwillig, ofwel er was een verbod om iets te zeggen. Beide alternatieven zijn even erg.
De onderzoekscommissie is een bliksemafleider. Iedereen zegt nu dat we moeten wachten op het onderzoek. Vergeet dat onderzoek, draai gewoon nog wat copietjes af van het rapport van Bram van Ojik uit 2007. Laten we niet te veel over het voorbije praten, want er is kans, dat hoe verder je gaat graven, hoe pijnlijker het wordt. Soms moet je ruzies uitpraten en soms moet je gewoon stoppen en iets anders gaan doen.

En dan de partijraadsvergadering zelf. De partijraad zou kunnen helpen met de thema's op een rijtje te zetten waarover het congres moet beslissen. Maar als het weer de gebruikelijke serie inleidingen wordt van iemand van het interimbestuur, iemand van de toezichtcommissie, iemand van de fractie en het een of andere onderzoeksbureau, gevolgd door vragen en groepsdiscussies, dan is een extra partijraadsvergadering helemaal niet nodig. Ik denk er sterk over om me helemaal uit de partijraad terug te trekken als het weer zo'n opsplitsen in groepen wordt.
Er was een tijd dat in de partijraad veel boosheid was, van boven naar beneden en van beneden naar boven. Met name na het verschijnen van "Vrijheid eerlijk delen". De vergaderingen waren vaak onaangenaam. Later verdween die boosheid, de vergaderingen werden wat beter, maar tegenwoordig worden we alleen nog maar opgesplitst in groepjes en dat vind ik nog erger dan die boosheid van zes jaar geleden. Ik verlang daar al weer naar terug.
De kans is niet groot dat de partijraad op korte termijn veel nuttigs zal doen. Er zijn gewoon teveel mensen die ondanks alles blijven volhouden dat GroenLinks eigenlijk alles goed gedaan heeft en dat de combinatie groen en links geen probleem is. Er is te weinig bereidheid om naar kritiek of afwijkende meningen te luisteren.
Ik heb eigenlijk niet veel haast voor een volgende vergadering, omdat de partijraad gebrekkig functioneert.

Al met al kom ik tot twee conclusies / voorstellen.

1) Voor de volgende partijraad kom ik met een motie van orde:
De partijraad van …., besluit dat de vergadering in de discussie over de evaluatie van de verkiezingsnederlaag niet moet worden opgesplitst in groepjes en wil het debat plenair voeren.

2) Ik stel voor om eerst een ronde te maken langs alle partijraadsleden over hoe iedereen de problemen ziet. En om vervolgens in de discussie toe te werken naar de vraag, welke onderwerpen er op het congres op de agenda moeten komen. Daarvoor hebben we minstens tweeenhalf uur nodig. Inleiders hebben we niet nodig, bestuursleden of kamerleden zijn welkom maar zijn niet meer spreekgerechtigd dan leden van de partijraad. De partijraad hoeft geen bindende besluiten te nemen, maar kan misschien wel ideeën opleveren om mee verder te werken.