Teksten over Groenlinks
door Henk Spaan
Een uitglijder van Marius Ernsting (aug 2006)
Er zijn mensen in GroenLinks die kritiek hebben op de koers van de top van de partij omdat die teveel liberaal zou zijn. Zij vinden dat GroenLinks met die koers niet veel wint en beter kan vasthouden aan de groene en linkse grondslagen van de partij. Ik ben het er niet helemaal mee eens. Maar gedeeltelijk wel en ik weet in ieder geval zeker dat er binnen GroenLinks veel mensen zijn met twijfels aan deze "D'66-koers". Het gaat kortom om een serieus verschil van mening, met goede argumenten aan beide zijden.In GroenLinks-magazine van juli krijgt Marius Ernsting de kans hierover zijn licht te laten schijnen en na lezing van zijn bijdrage kreeg ik het even heel benauwd. Want na een korte omschrijving van wat vier kritici van de liberale koers vinden, schrijft hij: "Het is een stelling die eerst lachlust opwekt, (…) maar vervolgens woede". Waarom die lachlust en die woede? Wil Ernsting beweren dat de vier niet een serieuze discussiebijdrage willen leveren? Of Is de bijdrage zo absurd dat Ernsting nog nooit iemand in de partij iets dergelijks heeft horen zeggen?
Nee natuurlijk; de bijdrage is serieus en er zijn velen in GroenLinks die hetzelfde denken of zeggen. Ik kan het niet anders uitleggen dan dat Ernsting "belachelijk" en "schande" roept om het simpele feit dat er mensen binnen de partij kritiek hebben op het beleid van de leiding van de partij. Hij doet weer wat de CPN-leiding (waarin hij lange tijd een vooraanstaande positie had) ook altijd deed met kritiek: eerst belachelijk maken en als dat niet genoeg was, kwaad worden en disciplinaire maatregelen eisen. Bah.
En intussen dringt zich bij mij de vraag weer op: Is het niet de moeite waard om de keuze over de koers van de partij écht eens aan een congres voor te leggen? Het zal Ernsting een gruwel zijn, maar volgens mij staat vantevoren niet vast wat de keuze na een bredere discussie zijn zal.