Teksten over Groenlinks
door Henk Spaan
Verslag congres (dec 1994)
(Vuurtoren; dec 1994)Vorige week was het eerste van de twee congressen die Groen Links in deze periode te verwerken heeft. Het was het congres over de verkiezingsnederlaag en het rapport van de commissie Lucas werd zonder veel moeilijkheden door het congres aanvaard.
Weinig te doen.
Eigenlijk viel er weinig te bespreken. De discussie over "Groen Links laat het niet zo!" begon om 13.45 uur en het congres was een uur vroeger dan gepland afgelopen, om 16.00 uur. Slechts een handjevol mensen (± 15) leverden een mondelinge discussiebijdrage zodat er plotseling veel meer spreektijd was per persoon dan de anderhalve à twee minuten die we gewend waren van eerdere congressen. Er was dan ook nog ruime tijd voor een mooie cabaretachtige bijdrage van twee mensen uit Leiden en een ludiekachtig gekneuter van jongeren van onze eigen jongerenorganisatie "Dwars". In de tweede discussieronde was er nog slechts één persoon die wat te melden had. Dat het daarop zou uitdraaien was al duidelijk uit de ingediende amendementen op de tekst. De amendementen hadden weinig om het lijf en voegden alleen hier en daar wat woordjes toe of haalden er wat af. Het lijsttrekkersreferendum blijft voorlopig gehandhaafd en het duo-lijsttrekkerschap wordt in de ijskast gezet.
Mijn stenciltje.
Sommigen waren na afloop tevreden over het congres omdat er nu eensgezindheid in de partij was. In de ochtend waren er discussies in vier groepen geweest over verschillende thema's en dat had hier en daar interessante discussie opgeleverd. Toch was het een overbodig congres. De onderzoekscommissie had tevoren veel tijd besteed aan het vinden van overeenstemming over de verkiezingsevaluatie en het congres kon daaraan weinig verbeteren. Je zou kunnen zeggen dat de commissie Lucas dus goed werk gedaan heeft, maar dat vind ik eigenlijk niet. De commissie had die thema's naar voren moeten halen die voor Groen Links als geheel interessant zijn en die een nuttige congresdiscussie zouden kunnen opleveren.
Ik heb zelf op het congres een stenciltje uitgedeeld met mijn visie over hoe de opzet van congressen in Groen Links zou moeten zijn. Dit stuk heb ik samengesteld uit de twee stukken die eerder in de Vuurtoren gestaan hebben over de twee congressen. Ik had de stukken opgestuurd aan het partijbestuur en aan de redaktie van Groen Links Magazine, maar geen van beiden wisten er raad mee. Uit ergernis over het feit dat er kennelijk in Groen Links geen plaats is voor serieuze "algemene beschouwingen" over congresdiscussies heb ik besloten om mijn stenciltje uit te delen. Ik denk dat ik daar een gewoonte van ga maken totdat het partijbestuur ruimte biedt voor dergelijke stukken.
Overgeregisseerd.
Het lijkt er overigens niet op dat Groen Links in de nabije toekomst opener, toegankelijker voor leden gaat worden. Alles wijst erop dat het bestuur een strakkere regie over het hele partijgebeuren wil uitoefenen. Op het congres waren daarvan weer een aantal voorbeelden te zien.
Ten eerste wilde ik mijn stenciltje neerleggen bij de inschrijfbalie. In het verleden lagen daar rijen formulieren, moties en dergelijke. Het mocht niet (iemand probeerde zelfs mijn stenciltjes in beslag te nemen!). Ik moest toestemming hebben van het presidium, dat mij vervolgens meedeelde dat al die losse stukken in het verleden veel verwarring hadden veroorzaakt.
De groepsdiscussies waren ook over-geregisseerd. In anderhalf uur tijd moesten vier sprekers hun bijdrage leveren, die vervolgens aan de tand gevoeld werden door drie discussianten. Ook bleek dat die discussianten niet hun eigen mening moesten geven, maar hun punten moesten brengen in de vorm van vragen aan de sprekers. Voor bijdragen uit de zaal was dan ook nauwelijks gelegenheid.
Om spreektijd te krijgen had je vroeger aan ongeveer drie bonnen genoeg. Het was dus vrij eenvoudig bij twee andere Wageningers bonnen te krijgen om een bijdrage te leveren. Nu moest je tien bonnen hebben. Dat wordt vervelend, want hoe kan ik iemand uit Doetinchem overtuigen dat zijn bon naar mij toe moet? Ik ben in twee minuten echt niet van plan de belangen van de afdeling Doetinchem te behartigen. Die tien bonnen waren voor mij een reden zelfs geen poging te doen om spreektijd te krijgen (en om dat stenciltje dan maar uit te delen). Het tienbonnen systeem is een goede manier om de congrestijd drastisch in te korten, maar ik geloof niet dat het de discussie ten goede komt.
CDA-aanpak.
De congres-teksten zelf waren al te zeer voorgekookt en bevatten weinig interessante problemen meer zoals ik boven al heb aangegeven. Op het congres van januari komen meer van dit soort voorstellen aan de orde. Daarover heb ik eerder al geschreven. Het is merkwaardig te zien dat in Groen Links alles steeds meer wordt voorgekookt op het moment dat we in de Tweede Kamer zien dat de discussies openener worden omdat niet langer alle regeringsstandpunten zijn voorgekookt door het akkoord van de partijen die de regering vormen. Iedereen kan zien dat dat interessante discussies oplevert, maar Groen Links kiest nu voor een CDA-manier van werken. Amen.