Hoezo eerlijk?
Toen ik mijn stukjes begon te schrijven vorig jaar moesten zij over het klimaat gaan, maar sinds de boze reacties in Frankrijk op de plannen om brandstofaccijnzen te verhogen, heb ik mijn aandacht een beetje verschoven. Daarbij speelde ook de discussie over de dividendbelasting een rol: waarom in vredesnaam zouden inkomens uit vermogensopbrengsten niet meer belast hoeven worden? Het speelde ook een rol dat klimaatmaatregelen niet de concurrentiepositie van het bedrijfsleven in gevaar zouden moeten brengen volgens de regering. Het ergerde mij dat dan tegelijkertijd gezegd werd dat de lasten van het klimaatbeleid eerlijk verdeeld moesten worden. Toverformules als een soort lippendienst aan de belangen van de "laagstbetaalden" zonder welke nadere omschrijving dan ook van die laagstbetaalden. Deze mensen trokken gele hesjes aan en nu ziet iedereen ze. Ik wil ze op een andere manier nader omschrijven: het zijn degenen die geplakt zitten aan de onderkant van de arbeidsmarkt, zonder vaste aanstelling, zonder WW, zonder pensioenopbouw, zonder een opleiding die perspektief biedt op een betere positie. D'66 heeft ze overigens ook al afgeschreven met hun utopieën over "Nederland, kennisland", over "A.I." en over een roboteconomie.