Links of midden (november 2011)
Op de vorige partijraad (van 8 oktober) was Jolande Sap aanwezig. Het ging onder andere over de missie naar Kunduz. Terwijl in diverse kranten stond dat het niet goed ging en dat de cursussen niet van de grond kwamen, vertelde Jolande dat het goed ging en dat er al meer bereikt was dan verwacht was en dat zelfs de Amerikanen al een aantal Nederlandse werkmethoden aan het overnemen waren. Tegen het eind van de discussie zei ik dat niemand dit begreep en ik voegde eraan toe dat ik me de laatste tijd afvroeg wat ik nog in GroenLinks deed. Van die laatste toevoeging heb ik spijt.
Want ik wekte daarmee de indruk dat ik aan mijn activiteit in GroenLinks twijfel vanwege het standpunt over Kunduz. Ik denk dat weinig mensen uit de traditionele aanhang van GroenLinks het standpunt over Kunduz begrijpen en ik vraag me inderdaad af wat ik nog in GroenLinks doe, maar daartussen bestaat geen direct verband. Ik heb spijt van mijn toevoeging op de partijraad over mijn lidmaatschap omdat ik in ieder geval niet gerekend wil worden tot de principiƫle of pacifistische of de radicale of de linkervleugel van GroenLinks.
Ik heb bovendien geen zin om Jolande Sap de schuld in de schoenen te schuiven van mijn twijfels aan GroenLinks. Die twijfel zit dieper.
Als ik mensen de schuld moet geven dan zal Bart Snels een daarvan zijn, met zijn pleidooi om samen te gaan met D'66. Ik denk dat GroenLinks niets in het midden te zoeken heeft en dat de traditionele aanhang van GroenLinks toch net iets meer (last van?) principes heeft om die stap naar het midden te kunnen maken. GroenLinks heeft toch al een twijfelende achterban en het aantal twijfelaars zal toenemen als de partijleiding te veel opschuift richting D'66.
Het alternatief voor de D'66 koers is helaas de linksere koers die pleit voor een nauwere samenwerking met linkse partijen, die hoopt op een progressieve regering en die GroenLinks weer een gezicht wil geven op straat of in buurten. Dat is al even heilloos. De PvdA wil dat inmiddels ook, de SP doet het, en ook de PVV heeft succes in die richting.
De discussies tussen de progressief liberalen en degenen die vinden dat GroenLinks moet opkomen voor de allerzwaksten of de laagstbetaalden of hoe heten ze tegenwoordig, vervelen me.
Ik heb behoefte aan een partij die het milieu meer dan anderen voorop stelt, die zich keert tegen de verrijking van de rijken maar evenzeer tegen het consumentisme van "de armen", een partij die niet onmiddellijk verontwaardigd is bij iedere bezuiniging maar die integendeel benadrukt dat Nederland of West-Europa zuiniger moet zijn met het milieu, met grondstoffen en dus ook met geld.
Noch de D'66 koers, noch de linkse koers beloven veel goeds wat dat betreft en van een debat in die richting binnen GroenLinks merk ik vrijwel niets, niet landelijk, niet in de partijraad en al evenmin in de afdeling. Groenlinksers zijn gewoon veel te tevreden met zichzelf en lui in het debat.
In de partijraad gaat het overigens niet slecht. Voor de vergadering in december staat een debat over euthanasie op de agenda. Dat is een belangrijke discussie, maar eerlijk gezegd denk ik dat de economische krisis op de agenda zou moeten staan. Of er zou een extra vergadering over de krisis moeten zijn.