Teksten over Groenlinks
door Henk Spaan
Diversiteit (mei 2009)
Simon Otjes spreekt met enige afkeer over pleidooien voor diversiteit in de partijraad in zijn weblog over de laatste vergadering. Hij constateert dat er maar één groep zich profileert als een aparte groep binnen GroenLinks, namelijk kritisch GroenLinks. En dus is diversiteit een codewoord voor kritisch GroenLinks, en misschien zelfs wel voor "catastrofe".Als we hierin op een of andere manier een verwijt moeten lezen, dan zou dat heel goed een verwijt kunnen zijn aan Simon zelf. Want ik heb toch de indruk dat Simon als lid van het panel beginselen in de aanloop naar het toekomstcongres in een positie was om diversiteit een andere inhoud te geven dan die van kritisch GroenLinks.
Ik heb steeds gemeend dat de panels die toen gevormd zijn, tot taak hadden om de discussie over beginselen, strategie en organisatie handen en voeten te geven, om aan te geven waarover we het met zijn allen eens zijn, maar ook wat de dilemma's zijn waarover we het (nog?) niet eens zijn. Ik zou denken dat panelleden moesten proberen hun eigen gedachten te formuleren en naast elkaar te zetten. Wat dit betreft valt Simon niets te verwijten want hij heeft als een van de weinigen uitgebreid gereageerd op de teksten die er voorlagen. Maar op het resultaat van het panel beginselen heeft dat geen zichtbare invloed gehad.
Het panel beginselen had moeten zorgen voor diversiteit. Het panel had op zoek moeten gaan naar de overeenkomsten en de verschillen van inzichten en had de gevonden dilemma's aan het congres moeten voorleggen. Het panel had moeten weten dat er binnen GroenLinks verschillend gedacht wordt over economische groei (sommigen zijn er echt tégen, sommigen zijn er níet tegen en er zijn er waarschijnlijk die vóór economische groei zijn) en er wordt verschillend gedacht over de vraag of wij in het westen of in Nederland in ons welvaartpeil een stap achteruit moeten doen of niet. Het panel had deze en andere dilemma's kunnen en moeten uitwerken met een zo goed mogelijke argumentatie voor elk van de opvattingen. De teksten die aan het congres werden voorgelegd, waren echter al weer een soort compromis. En dat er iets te besluiten viel is wel degelijk te danken aan kritisch GroenLinks, dat zijn best gedaan heeft om de voorstellen scherper te formuleren en dat een flinke bijdrage heeft geleverd aan de teksten die uiteindelijk door het congres zijn aangenomen.
Dat werk had binnen het panel gedaan moeten zijn en het panel had dan ook nog wat andere dilemma's kunnen voorleggen, niet alleen de zaken die kritisch GroenLinks belangrijk vindt.
Zo zou ik het hebben toegejuicht als er ook op een of andere manier een voorstel was geweest om meer afstand te nemen van bijvoorbeeld de vakbonden en een aantal andere belangenorganisaties. (niet eens om meteen gelijk te krijgen, maar wel omdat de discussie belangrijk is).
Ik heb in de voorbereiding van het congres nog een poging gedaan om een vermindering van het auto- en vliegverkeer als een hoofdpunt voor GroenLinks te kiezen. Maar de drempel van het aantal van 15 medestanders kon ik, ook in mijn eigen afdeling, niet vinden in de korte tijd die er was. Dat stukje diversiteit hebben we moeten missen en misschien was het congres er wel leuker van geworden.
Ik ben bang dat mijn stukjes altijd detzelfde strekking hebben: leg aan congressen niet altijd één ontwerptekst voor, maar bedenk vantevoren waar de belangrijke keuzen liggen en laat de rest aan het congres over. Dat lijkt mij een nuttige vorm van diversiteit.