Boudry
Maarten Boudry schrijft in zijn column in de NRC van 15-juni dat klimaatactivisten niet geinteresseerd zijn in het klimaat, maar in feite allerhande dubieuze idealen hebben waarmee ze de maatschappij, in feite het kapitalisme, structureel willen hervormen.
Boudry is, denk ik, een "ecomodernist", iemand die zich verzet tegen het sombere toekomstbeeld van velen die zich met het klimaat bezighouden. Hij denkt dat de technologische vooruitgang in staat is problemen in de energievoorziening en de bijbehorende klimaatproblemen het hoofd te bieden. In zijn betoog herken ik recente boek van Simon Rozendaal, die de uitstoot van CO2 daadwerkelijk ziet als een groot probleem en die eigenlijk alleen verdere ontwikkeling van kernenergie als een optie ziet om de uitstoot van CO2 terug te dringen. Alle andere opties, en zéker zon- en windenergie zijn nauwelijks de moeite waard.
Onlangs sprak ook Martijn Katan zich in de NRC ondubbelzinnig uit voor een krachtige ontwikkeling in de richting van kernenergie. Hij richtte zich met name ook tegen het bijstoken in de energievoorziening met biomassa. Ik ben misschien ook wel aan het bijdraaien, het lijkt mij een serieuze discussie waard zonder gescheld en beschuldigingen.
Een aantal columns van Boudry heb ik met instemming gelezen, bijvoorbeeld dat de wetenschap de eigen stal moet uitmesten en over de linkse feitenvrije wetenschap, maar in zijn laatste column vliegt hij uit de bocht met name op het moment dat hij iedereen die het kapitalisme noemt als oorzaak van de problemen (en klimaatproblemen), op één hoop gooit met bijvoorbeeld Ewald Engelen, die pleit voor "minder en anders consumeren". Dit noemt Boudry een bespottelijk vage aanbeveling die bewijst dat Engelen geen idee heeft van de omvang van het probleem. Hoe gemakkelijk is het dit om te draaien en de technische vooruitgang een vage aanbeveling te noemen: alles gaat goed en het gaat steeds beter?
Boudry is geen ontkenner van het klimaatprobleem, hij noemt het een urgent probleem: "We moeten onze globale uitstoot binnen enkele decennia tot nul herleiden en wellicht ook reeds uitgestoten CO2 uit de lucht afvangen en opslaan". Hoe realistisch is deze aanbeveling van Boudry? Wereldwijd komen er nog steeds kolencentrales bíj. Scheepvaart, autoverkeer en vliegverkeer nemen nog steeds, en ik neem aan exponentieel, toe. Mag ik een voorspelling doen, namelijk dat er niets gaat terechtkomen van dat tot nul herleiden van de CO2-uitstoot? En waarom praat Boudry zo laatdunkend over degenen die denken dat consumptie (dat is niet alleen eten, maar ook rijden, vliegen en varen) in ons deel van de wereld wel wat minder mag. En waarom mag je niet denken dat een op permanente groei gerichte economie moet worden gecorrigeerd op de een of andere manier?
Boudry is heel stellig: Dat zeggen mensen die dertig jaar na 1989 stiekem weer hopen op een socialistiese maatschappij. Ik geef toe, ook ik was in 1970, net van de middelbare school, zeer gecharmeerd van het idee van "structurele verandering van de maatschappij". Je kan zeggen dat ik vervolgens fout was in de koude oorlog, maar in de tachtiger jaren leerden Tsjechische vrienden mij dat het enige verschil tussen Hitler en Stalin was, dat Hitler de Tweede-wereldoorlog verloor en dat Stalin hem won. Dat bazuinde ik vervolgens rond bij al mijn linkse vrienden en ik kreeg een gezonde hekel aan tal van "maatschappijhervormers". Maar mag ik nu niet meer denken dat de mensen zeker in ons deel van de wereld met minder zullen moeten doen, ben ik daarmee weer zo'n bespottelijke (waarom toch die krachttermen?) crypto-communist?