Boosheid.
De boosheid van de gele hesjes was een verrassing. Het blijkt dat veel mensen niet overtuigd zijn van de noodzaak van een doortastend klimaatbeleid (en wíj dan??). Daarbij spelen Franse factoren een rol, bijvoorbeeld dat het Franse beleid lang gericht was op bevorderen van dieselauto's, terwijl juist de dieselprijs het meest omhoog ging. Maar de gele hesjes zijn geen Frans probleem en kunnen ook opduiken in Nederland. Laat ik het naar Nederland (en naar mezelf) vertalen.
Door de protesten realiseerde ik me dat het klimaatbeleid geloofwaardigheid mist, omdat men vaag is (of moet ik zeggen: liegt?) over de kosten ervan. Erger is nog dat de energiegebruik van de industrie buiten schot blijft met als argument dat de concurrentiepositie van het bedrijfsleven niet in gevaar mag komen, zoals Wiebes in zijn nota in juli benadrukte. Wiebes wilde wél in Europa pleiten de uitstootreductie in 2030 omhoog te brengen van 50 procent naar 55 procent. Die 55 is een woordenspel, poppenkast. Het zou belangrijker zijn in Europa te pleiten voor een gezamenlijke verhoging van brandstofprijzen, zodat niemand de eigen concurrentiepositie bedreigd kan zien en zodat niemand kan dreigen te vertrekken naar het buitenland. Vergelijkbaar is het gehannes met de dividend-belasting. Wat is de logica van het minder belasten van inkomsten uit het bezit van aandelen?
Ik heb geen sympathie voor de hesjes, maar ik voelde iets van hun boosheid: waarom werd ik niet bozer over wat Wiebes zei? (en Rutte!)