Optimisme.
Ecomodernisme ontstond rond 2004 na publicatie van een essay over de milieubeweging van mensen die daarvan deel uitmaakten. Een aantal wetenschappers waren het eens met het essay en zo verscheen in 2015 het "Ecomodernistisch Manifest". In 2017 verscheen in Nederland "Ecomodernisme", een boek rond vier thema's: Energie, Landbouw, Natuur en Armoede. Daarin stond ook een vertaling van het manifest.
In de laatste paragraaf van het manifest staat: "Wij omarmen dan ook een optimistische visie op het menselijk kunnen en de toekomst". Dat is een kernzin in het manifest; het gaat in tegen een veelgehoord alarmisme dat de wereld op de rand van de afgrond staat. Dat is niet onverstandig.
Maar het boek begint met een schets van een 'groene' leefstijl waar het boek zich tegen afzet: Je bent voor windmolens, voor biologische landbouw en voor lokaal geproduceerd voedsel. Je bent voor internationale afspraken om klimaatverandering tegen te gaan. Je zet je af tegen de consumptiemaatschappij en economische groei. Ontwikkeling moet vooral duurzaam zijn".
Is daar tussen nog iets mogelijk?