Het komt niet meer goed met GroenLinks (mrt 2013)
Direct na de verkiezingsnederlaag van september besloot GroenLinks een congres te houden over de oorzaken van die nederlaag. Het congres is inmiddels geweest, maar van een discussie over deze oorzaken was geen sprake. Een interim-bestuur nam het heft in handen, bedacht wat organisatorische maatregelen die het congres vervolgens overnam.
Geen discussie over de vraag of het besluit om de missie naar Kunduz te steunen misschien fout is geweest, geen discussie over hoe GroenLinks zich moet opstellen in de sociale kwestie (ontslagrecht, insiders-outsiders, flexibilisering van de arbeidsmarkt), en nauwelijks discussie over wat de prioriteiten van GroenLinks moeten zijn (groen, links, vrijzinnig of vernieuwend). In plaats daarvan wat ingrepen die inhoudelijk geen verbeteringen beloven.
Als er rondom het congres inhoudelijk iets veranderd is in GroenLinks, dan zal het waarschijnlijk zijn (maar nooit met zoveel woorden) dat GroenLinks zich weer linkser gaat opstellen. Er is een streep gezet onder de vrijzinnige of liberale koers die GroenLinks volgde ten tijde van Femke Halsema.
De PvdA probeert ook af en toe linkser te worden en de FNV wil radicaler worden. Voor PvdA en FNV is dat begrijpelijk, alhoewel het ook voor hun een tamelijk hopeloze onderneming is. Maar voor GroenLinks is het ronduit verkeerd. GroenLinks probeert nu af te rekenen met "Vrijheid eerlijk delen", terwijl alleen een voortbouwen daarop voor GroenLinks perspectieven biedt. GroenLinks moet beseffen dat het uitzichtloos is zich te verschansen achter de leus: "geen flexibilisering, geen aantasting van het ontslagrecht". Er moet iets veranderen, en GroenLinks moet zich daaraan aanpassen. GroenLinks maakt geen schijn van kans in een concurrentiestrijd met PvdA, het FNV of de SP om de gunst van de kiezers.
De linksere koers van dit moment is bovendien een belemmering voor GroenLinks om zich te ontwikkelen naar een werkelijk groene partij, een partij die behoud van een leefbaar milieu en zuinig omgaan met grondstoffen en met energie bovenaan de agenda plaatst. GroenLinks heeft alleen nog bestaansrecht als een partij tegen economische groei (die overigens niet meer bestaat) en als partij die zich soms ook uitspreekt tegen de materiele, consumptieve belangen van "de achterban".
GroenLinks doet dat niet, GroenLinks wil dat niet. GroenLinks is niet links meer, GroenLinks is niet groen en het is de vraag of GroenLinks nog lang kan overleven. GroenLinks gaat op de gemeenteraadsverkiezingen opnieuw een gevoelig verlies lijden en dat wordt een volgende financiƫle aderlating.
We moeten maar rustig wachten tot op een of andere manier elders een groepering ontstaat met voldoende enthousiasme om een echte milieupartij te vormen.