Teksten over Groenlinks
door Henk Spaan
Tijdverspilling (maart 2012)
Voor me ligt de agenda van de komende partijraad van 24 maart, over twee weken dus, en mij bekruipt een gevoel van moedeloosheid.Op de agenda voor de tweede helft van de middag staat het onderwerp "open debatpartij", maar de rest van de agenda maakt duidelijk dat er van een open debat geen sprake zal zijn. Al die dingen waar ik me aan geergerd heb in de afgelopen zes jaar dat ik in de partijraad zit, vinden we weer terug in de opzet van het debat over het thema "groene economie" dat 's ochtends aan de orde is.
Het begint weer met twee inleidingen met een overzicht van de problematiek (alsof we daar zelf al niet iets van weten), we mogen nog wat vraagjes stellen aan de inleiders, en dan komt het bekende opsplitsen in groepen.
Soms is opsplitsen in groepen nuttig, maar meestal niet. Van een discussie is zelden sprake en de meeste tijd gaat verloren aan de vraag: "hoe moeten we verslag uitbrengen". Voor de deelnemers aan de discussie is er geen uitdaging. Je wisselt met pakweg vijftien andere mensen wat meninkjes uit en niemand hoeft te proberen de besproken thema's op een hoger plan te tillen. Ga maar zitten in de kring en klets maar wat, je hebt toch geen invloed op wat de voorzitter of degene die verslag uitbrengt er later van maken zal.
En dan komt het verschrikkelijke "verzamelen van de conclusies van de groepen". Nooit levert dat iets interessants op. De verslaggevers geven vooral hun eigen mening het beste weer, de grootste gemene deler blijft over en alle interessante details verdwijnen.
Dat van een open debat geen sprake zal zijn blijkt vooral ook uit het feit dat één persoon (in dit geval Liesbeth van Tongeren) het resultaat van het debat zal samenvatten. Die zal ongetwijfeld tevreden zijn en veel hebben geleerd. Zij "neemt het mee".
Van een open debat staat het resultaat vantevoren niet vast en dus ook niet wie de conclusies zal trekken, dat kan ook de voorzitter zijn, of de vergadering zelf of zomaar iemand van de aanwezigen.
Maar ja, wat maak ik me druk, het resultaat staat inderdaad vast. Op de agenda staat dat het doel is "een bijdrage te leveren aan een samenhangend en inspirerend verhaal, waarbij de nadruk ligt op nieuwe mogelijkheden en niet op wat er nu allemaal niet deugt".
Een debat ontstaat als je mag zeggen wat er volgens jou niet deugt en als een ander daar dan weer op reageert. En de partijraad zou nut kunnen hebben als die zich met name zou richten op wat er in GroenLinks anders zou moeten of anders zou kunnen, met andere woorden: juist wél op wat er niet deugt. De partijraad moet niet het gat in de ozonlaag oplossen, de partijraad moet zich bemoeien met wat GroenLinks erover zegt.
Ik denk al heel lang dat GroenLinks als een van haar hoofdthema's moet streven naar een vermindering van het auto- en vliegverkeer. Ik krijg dan in de partijraad in een van de groepjes een minuutje om dat te bepleiten (met moeite, want velen in GroenLinks ergeren zich aan zoiets raars) en daarvan blijft uiteindelijk niets over.
Die discussie wordt helemaal NIKS.