Foto henk spaan

Teksten over Groenlinks

door Henk Spaan







Beste Rene (december 2009)

Er zullen wel mensen zijn in GroenLinks die denken dat ik gek ben. Iemand vertelde mij dat vlak voor hem gezegd werd: "daar heb je hem weer", toen ik op het podium kwam. Ze denken dat ik oude koeien uit de sloot haal en nou eenmaal altijd aan het ruzie zoeken ben. De CPN had er een woord voor: "scheurmaker".
Toch staat de hele kwestie op dit moment wel degelijk in het centrum van de maatschappelijke belangstelling, want iedereen praat over hoe te reageren op de opkomst van Wilders.
De juridische weg waar jij en "Nederland bekent kleur" voor kiest, vind ik een heilloze weg en is olie op het vuur. Heilloos, omdat het principe van de vrijheid van meningsuiting wordt opgeofferd aan een in de grondwet tamelijk vaag omschreven verbod op discriminatie (Discriminatie .... of op welke grond dan ook, is niet toegestaan). Olie op het vuur, omdat Wilders of zijn aanhangers alleen maar extremer worden als zij het idee krijgen niet te mogen zeggen wat ze denken of te mogen denken wat ze zeggen. Ik vind: laat ze maar denken, laat ze maar zeggen en geef ze gewoon antwoord. Dat zal heus wel eens van-dik-hout-maakt-men-planken gaan, maar is beter dan het van alle kanten opvoeren van de boosheid en onverdraagzaamheid.
Ik ben niet anti-islam, van mij mogen er moskeeën zijn, ik neem aan dat die een belangrijke sociale functie hebben, maar kritiek op de islam moet ook mogelijk zijn. De boosheid over de film van Theo van Gogh en Ayaan Hirsi Ali heb ik nooit begrepen.
Links (of zo) is bang voor de opkomst van Wilders en voor een herhaling van de dertiger jaren, maar Wilders is bang voor demonisering en een herhaling van 2002, en 2005. Als wij willen dat Wilders niet de verkeerde kant op gaat, dan moeten wij duidelijk maken dat wíj niet de verkeerde kant op gaan.
Het zou handig zijn als wij duidelijker afstand nemen van de anti-Fortuyn campagne uit het voorjaar van 2002, het zou handig zijn als we dat nu niet herhalen met Wilders, zoals Pechtold wél doet met zijn slordige gebruik van de term racisme. Het zou handig zijn als we Wilders niet behandelen als het absolute kwaad en erkennen dat zijn kritiek op de islam soms gerechtvaardigd is. Waar ik gewerkt heb de afgelopen zes jaar liepen heel wat collega's rond van islamitische afkomst en Wilders maakte een gesprek met hun juist vaak gemakkelijker. Dat gesprek zou moeilijker zijn als ik alleen maar zou zeggen: "Jullie zijn geweldig, en ze mogen niet zoveel kritiek op jullie hebben". Er zijn genoeg mensen van islamitische afkomst (of ook gelovige moslims) die maar al te goed aan den lijve ondervonden hebben dat kritiek op islamitisch conservatisme gerechtvaardigd kan zijn. En dan merk ik dat een collega blij is als ik vraag wat hij dacht toen Theo van Gogh hem geitenneuker noemde.