Henk Spaan

Lied van Topoactief kamp (Trutnov 2005)

(op de melodie van "Aan het strand stil en verlaten" van de Straatzangers)

Achtentwintig Nederlanders, een nat veld in weer en wind
Hadden daar een aardig kampje met twee gidsen zeer bemind
Een program van veertien dagen, klimmen, fietsen, nog veel meer
En de rust waarvoor zij kwamen, vonden zij niet ene keer

En hij sprak: Nog een klein eindje,
Een half uurtje, meer is 't niet
Loop nou door, straks komt het treintje !
Maar de bus die zag hij niet.

Na een week vol van ontbering en toch ook gezelligheid
Dacht er een: ik wil niet stoppen, ik ben toch een grote meid
Op die enk'le vrije dagen ging zij zwoegen op de fiets
Met Pascal wilde zij korten, maar verdorie dat werd niets

En zij keerde nimmer weder
Want die bergen lopen schuin;
Kwam beneden met sirenes
En haar knieen in de puin

't Was een prettige vacantie, al zat het weer niet altijd mee
Ik ben blij als ik weer strand zie, volgend jaar rust ik aan zee
Maar nou lijkt het of wij klagen, wij zijn toch wel heel tevree
We hadden met jullie fijne dagen, volgend jaar doen wij weer mee

En hij sprak: Nog een klein eindje,
Een half uurtje, meer is 't niet
Loop maar door, straks komt het treintje !
Maar de bus die zag hij niet.