Catastrofisme
In de aardwetenschappen, zoals bijvoorbeeld de geologie of in de evolutieleer zijn twee denkrichtingen te onderscheiden en één daarvan is absoluut overheersend: de opvatting dat ontwikkelingen op aarde en in het leven op aarde het resultaat is van geleidelijke processen die zich afspelen in de loop van (tientallen) miljoenen jaren. Daartegenover staan degenen die menen dat de geschiedenis van de aarde gekenmerkt wordt door plotselinge hevige en soms catastrofale veranderingen als gevolg van invloeden van buiten de aardse invloedssfeer. Degenen die de bijbel letterlijk nemen, horen bij die laatsten en zij hebben in de negentiende eeuw het onderspit gedolven tegen Charles Darwin en de geoloog Charles Lyell. In de jaren vijftig publiceerde Immanuel Velikovsky zijn "Werelden in Botsing" waarin hij beweerde dat de aarde, ook in vrij recente tijden, getroffen werd door catastrofen als gevolg van veranderingen binnen het zonnestelsel. Hij werd bespot, beschuldigd en buitengesloten uit de wetenschappelijke wereld. Elders op mijn website heb ik een samenvatting geschreven over zijn herschrijving van de menselijke geschiedenis vanaf pakweg het jaar 2000 voor Christus.
In het kielzog van Velikovsky's publicaties ontwikkelde zich een stroming die, in tegenstelling tot degenen die spreken over processen van miljoenen jaren, het catastrofisme verdedigt. In Engeland publiceren zij de "Chronology and Catastrophism Review". Het catastrofisme kreeg een nieuwe impuls toen in 1980 een buitenaardse verklaring gevonden werd van de ondergang van de dinosauriërs.