Henk Spaan

Ode aan Tante Lies (juni 1988)

Poets je schoenen, kam je haren, het is tijd om koek te happen
Polonaise, kratten pils, zakken pinda's, platte grappen
Het zijn heugelijke uren, de familie juicht eendrachtig
Zet de stoelen aan de kant: Tante Lies wordt heden tachtig

Refrein
Negentienacht gestart als jongste, nu de oudste van de stam
Toen een schuldeloze baby, nu de nestor en wat stram

Op haar eens zo chique woonstee staat nu schuttingtaal gegrift
De concierge is verdwenen, personeel neemt nu de lift
En als toppunt werd nog onlangs de serene rust verstoord
Toen een hoogbejaarde buurvrouw door een pitt-bull werd vermoord

refrein

Met de armen en verdrukten heeft zij steeds het beste voor
Elke stumper op de aardkloot vindt bij haar een willig oor
Zij is gul, ze is kunstzinnig, belangstellend en precies
Met een goede raad voor ieder, dat is onze Tante Lies

refrein

Tante heeft een zeekre neiging niet voortdurend in bedwang
Om het leven in te richten van de neven en de nichten
"Jij moet poppendokter worden, en jij doet een cursus frans
En als jij nu eens leert schrijven, heb je ook misschien nog kans"

refrein

Maar ook in het materieële draagt zij graag haar steentje bij
Donzen dekbed, rolschaats, reistas, heel royaal en velerlei
Zij is een goedgeefse sponsor van een opgroeiende jeugd
Die zij op gezette tijden met een vette cheque verheugt

refrein